-
1 απαγορεύοντα
ἀπαγορεύωforbid: pres part act neut nom /voc /acc plἀπαγορεύωforbid: pres part act masc acc sgἀπαγορεύωforbid: pres part act neut nom /voc /acc plἀπαγορεύωforbid: pres part act masc acc sg -
2 ἀπαγορεύοντα
ἀπαγορεύωforbid: pres part act neut nom /voc /acc plἀπαγορεύωforbid: pres part act masc acc sgἀπαγορεύωforbid: pres part act neut nom /voc /acc plἀπαγορεύωforbid: pres part act masc acc sg -
3 ἀπ-αγορεύω
ἀπ-αγορεύω ( aor. ἀπηγόρευσα Plat. Theaet. 200 d, gew. ἀπεῖπον; perf. ἀπηγόρευκα Luc., gew. ἀπείρηκα; fut. ἀπερῶ), 1) untersagen, verbieten, τινός Stob. Flor. 44, 12; Her. 3, 124; Σκύϑῃσι, μὴ ἐπιβαίνειν 4, 125, u. so öfter mit μή u. inf.; Ar. Ach. 169 Aeschin. 1, 10 Plat. Prot. 334 c; μηδένα βάλλειν Xen. Cyr. 1, 4, 14; so immer bei Dem.; ὅπως μή Plat. Rep. I, 339 a; τί Arist. Pol. 7, 15, 6; τινὶ τὴν στρατείαν, Jem. von dem Feldzuge abreden, Plut. Arat. 35. – 2) entsagen, sich lossagen von etwas, es aufgeben, τῷ κατὰ ϑάλατταν πολέμῳ Plat. Menex. 245 b; πρὸς κρύος Luc. Gymn. 24; πρὸς πόνον Plut. Cor. 3; öfter εἰς στρατείαν, Alex. 47; c. partic., οὔτε λέγων οὔτε ἀκούων ἀπαγ. Xen. Cyn. 1, 16, nicht mehr im Stande sein, wo es überall übergeht in die Bdtg – 3) intrans., versagen, ermatten, Plat. Theaet. 200 d; ἡ τιμή Rep. VIII, 568 c; ὑπὸ πόνων ἀπαγορεύοντες, durch Anstrengungen erschöpft, Xen. An. 5, 8, 3; oft bei Sp., bes. Luc.; öfter mit partic., ἐσϑίων Saturn. 22. Auch von Sachen, τὰ ἀπαγορεύοντα, das Abgenützte, unbrauchbar Gewordene, Xen. Cyr. 6, 2, 33.
-
4 απαγορευω
1) запрещать(τινὰ и τινὴ ποιεῖν Xen. и μέ ποιεῖν τι Her., Arph., Xen., Plat., Aeschin., Arst.; ἀπαγορεύεσθαι νόμῳ τοῦτο πράττειν Diod.)
τὰ ἀπηγορευμένα Arst. — находящееся под запретом2) отговаривать, советовать не делать(τι Her., Plut. и τινί τι Plut.)
3) отказываться, прекращать(τῷ πολέμῳ Plat.)
οὔτε λέγων οὔτε ἀκούων περὴ ἐκείνου οὐδεὴς ἀπαγορεύει Xen. — никто не может вдоволь ни наговориться ни наслышаться о нем;ἀ. καὴ μέ βοηθεῖν Plat. — отказывать в помощи;οὐκ ἀπαγορεύει θεώμενος Xen. — он не перестает любоваться4) уставать, слабеть, не выдерживать(γήρᾳ, ὑπὸ πόνων Xen.; πρὸς μηδένα τῶν πόνων, εἰς τὰ ὑπολοιπὰ τῆς στρατείας Plut.; πρὸς κρύος Luc.)
τὰ ἀπαγορεύοντα Xen. — вещи, пришедшие в негодность -
5 ἀπαγορεύω
ἀπαγορεύ-ω, mostly in [tense] pres. and [tense] impf. only ( ἀπερῶ being used as [tense] fut. by correct writers, ἀπεῖπον as [tense] aor., ἀπείρηκα as [tense] pf., and ἀπορρηθήσομαι, ἀπερρήθην, ἀπείρημαι as [voice] Pass. [tense] fut., [tense] aor., and [tense] pf.): [tense] aor.Aἀπηγόρευσα Pl.Tht. 200d
(v.l.), D.40.44, 55.4, freq. in later writers: [tense] pf.ἀπηγόρευκα Arist.Phgn. 808a11
, Plu.2.1096f, etc.; Arist. (v. infr.) has [tense] pf. [voice] Pass. ἀπηγορευμένος:—forbid,μὴ ποιεῖν τι Hdt.1.183
, 3.51, Ar.Ach. 169, etc.;ἀ. τινὶ μὴ ποιεῖν Hdt.4.125
, Pl.Prt. 334c, al.;ἀ. μηδένα βάλλειν X.Cyr.1.4.14
;τινὶ ποιεῖν τι D.S.20.18
;ἔμοιγε ἀπηγόρευες ὅπως μὴ.. ἀποκρινοίμην Pl.R. 339a
;τοῦ νόμου ἀπαγορεύοντος ἐάν τις.. Lys.9.6
;ἀ. τι Id.10.6
;περὶ ὧν ὁ νόμος ἀ. μὴ κινῶσιν Arist.Pol. 1298a38
; τὰ ἀπηγορευμένα things forbidden, ib. 1336b9, cf. S.E.P.1.152.II intr., bid farewell to, c. dat., ἀ. τῷ πολέμῳ give up, renounce war, Pl. Mx. 245b: c. acc., τὴν ἀγκιστρείαν Aristanet.1.17; lose,στρώματα εἰς τὴν βαφήν Eun.VSp.487
B.: c. part., give up doing,οὔτε λέγων οὔτε ἀκούων ἀ. X.Cyn.1.16
: also, grow weary of,ἀ. θεώμενος Id.Eq. 11.9
: abs., give up, flag, fail, Pl.R. 368c, 568d, Tht. 200d (answering to ἀπεροῦμεν above); ἀ. γήρᾳ by old age, X.Eq.Mag.1.2; ἀ. ὑπὸ πόνων to be exhausted by.., Id.An.5.8.3;ταχὺ ἀ. οἱ ἵπποι Arist.IA 712a32
;ἀ. πρὸς στρατείαν Plu.Cor.13
;πρὸς κρύος Luc.Anach.24
, cf. Eun.Hist. p.272 D.: also of things, worn out and useless,X.
Cyr.6.2.33.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπαγορεύω
См. также в других словарях:
ἀπαγορεύοντα — ἀπαγορεύω forbid pres part act neut nom/voc/acc pl ἀπαγορεύω forbid pres part act masc acc sg ἀπαγορεύω forbid pres part act neut nom/voc/acc pl ἀπαγορεύω forbid pres part act masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
отърицатисѧ — ОТЪРИ|ЦАТИСѦ1 (15), ЧОУСѦ, ЧЕТЬСѦ 1.Отрекаться (отречься), отказываться (отказаться): ѥмѹ же и въ себе мѣсто мол˫ашетьс˫а игѹменити наставьничити въ братии. словесы же и мѹдрыми наказании. въ се въвод˫а. самомѹ же по времени. по въздьрьжанию… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
